Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΕΛΣΑΣ
ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ;
ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ;
Όταν η νεαρή Μυρτώ εγκατέλειψε τη γενέτειρά της, το Ναύπλιο, για να ανοίξει τα φτερά της στην Αθήνα, δεν φαντάστηκε ποτέ ότι η ζωή θα άλλαζε τα σχέδιά της και θα θόλωνε τα όνειρά της.
Μια ανίατη νόσος θα έβαζε φρένο στα "θέλω" της και θα την ανάγκαζε να περπατήσει στα δικά της μονοπάτια.
Μια ανίατη νόσος θα έβαζε φρένο στα "θέλω" της και θα την ανάγκαζε να περπατήσει στα δικά της μονοπάτια.
Οι επιλογές της λίγες αλλά η Μυρτώ γεννημένη αγωνίστρια, όρθωσε το ανάστημά της ενάντια σε ότι της συνέβαινε απροειδοποίητα. Πιστεύοντας στην ίδια τη ζωή, προχώρησε μη μπορώντας να σταματήσει τον φρενήρη ρυθμό της.
Αγάπησε, πόνεσε, έκλαψε, πέρασε πολλές ψυχολογικές διακυμάνσεις, αλλά κράτησε μέσα της τη δίψα για τον ήλιο, τη θάλασσα, τον έρωτα.
Αγάπησε, πόνεσε, έκλαψε, πέρασε πολλές ψυχολογικές διακυμάνσεις, αλλά κράτησε μέσα της τη δίψα για τον ήλιο, τη θάλασσα, τον έρωτα.
Πρόκειται για ένα βιβλίο με έντονη συγκινησιακή φόρτιση και ευαισθησίες. Η Maria Vouzouneraki χτυπά κατευθείαν στη ρίζα της ασθένειας καταγράφοντας πολλές ιατρικές πληροφορίες ώστε να καταλάβουμε τον αγώνα της ηρωΐδας της αλλά και όσων ανθρώπων πάσχουν από αυτή.
Το μήνυμά της ξεκάθαρο:
" Μην εγκαταλείπετε!"
" Μην καταθέτετε τα όπλα σας!"
"Σηκώστε το κορμί και με το κεφάλι ψηλά πολεμήστε για την ίδια τη ζωή. Τη ζωή που έχει και καλή πλευρά. Χαμογελάστε μέσα από την καρδιά σας σε ό,τι αγαπάτε".
Το μήνυμά της ξεκάθαρο:
" Μην εγκαταλείπετε!"
" Μην καταθέτετε τα όπλα σας!"
"Σηκώστε το κορμί και με το κεφάλι ψηλά πολεμήστε για την ίδια τη ζωή. Τη ζωή που έχει και καλή πλευρά. Χαμογελάστε μέσα από την καρδιά σας σε ό,τι αγαπάτε".
Με γλώσσα απλή κι ευαίσθητη μου έφερε πολλές φορές δάκρυα στα μάτια. Έζησα κι εγώ μαζί με τη Μυρτώ τη χαρά της και τον πόνο της, περιπλανήθηκα μαζί της σε ψυχρά νοσοκομεία και ξάπλωσα στο ίδιο κρεβάτι μέσα σε άχρωμα δωμάτια.
Θύμωσα!
Θύμωσα με τη ζωή που έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τον ήλιο από τα μάτια μας και το χαμόγελό μας από τα χείλη μας. Να αφαιρεί την καθημερινότητά μας, να αφαιρεί τη δύναμή μας.
Θύμωσα με τη ζωή που έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τον ήλιο από τα μάτια μας και το χαμόγελό μας από τα χείλη μας. Να αφαιρεί την καθημερινότητά μας, να αφαιρεί τη δύναμή μας.
Για όλους εμάς που οι στόχοι μας και τα όνειρά μας κρύφτηκαν πίσω από τα σύννεφα, η συγγραφέας απλώνει το χέρι στη διεκδίκηση της αγάπης και της ευτυχίας, απλώνει το χέρι και αρπάζει το δικαίωμά μας να ονειρευόμαστε ακόμη κι αν η ίδια η ζωή μάς βάζει τρικλοποδιές κι εμπόδια.
Ναι, τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Εκτός από το δικαίωμα στο όνειρο.
Εκτός από το δικαίωμα να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας το μουτζουρώσει!
Μπράβο!΄
Εκτός από το δικαίωμα στο όνειρο.
Εκτός από το δικαίωμα να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας το μουτζουρώσει!
Μπράβο!΄
