Αχ, έρωτα, τι διαβολεμένη ύπαρξη είσαι...."
Μ' αυτά τα υπέροχα λόγια από τη "Δωδέκατη νύχτα" του Σαίξπηρ, όπου τίθεται, εκτός των άλλων, το θέμα του έρωτα, θέλω να αρχίσω την άποψή μου, τη νύχτα που όλα επιτρέπονται...
Ο Νικόλας, κάπου εκεί στο 1940 και κάτι, γνωρίζει τη Λυδία και σφραγίζει την καρδιά του. Άνθρωπος λογικός, με ήπιες συμπεριφορές, καλός ηθοποιός, μένει ερωτευμένος μαζί της σε όλη του τη ζωή!
Η Λυδία, εκρηκτική, πολλές φορές με ασυμμάζευτο μυαλό και γεμάτη εγωισμό, εξαιρετική ηθοποιός, μένει ερωτευμένη μαζί του σε όλη της τη ζωή!
Κλείδωσαν για πάντα μέσα τους τον έρωτα κάνοντάς τον δικό τους. Δύο άνθρωποι ενωμένοι σε μια σχέση ζωής! Μια σχέση γεμάτη εκρήξεις, μια σχέση φλογερή και αιώνια!
Ο Κώστας Κρομμύδας, όπως όλοι ξέρουμε, εκτός από συγγραφέας είναι και ένας εξαίρετος ηθοποιός. Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος για να μας ταξιδέψει σ' αυτόν τον υπέροχο κόσμο του;
Ταξίδια μέσα από κλειστά και ανοιχτά βλέφαρα, όνειρα άλλοτε μισοτελειωμένα και άλλοτε με το θαυμαστικό στο τέλος τους.
Δάκρυα παρασυρμένα μέσα από μια λαίλαπα καταστροφής, αγγίγματα και ερωτικές σμίξεις, μυρωδιές από σανίδια και ολόλαμπρες κατακόκκινες αυλαίες πάντα έτοιμες να υποκλιθούν μπροστά τους.
Δυνατά καρδιοχτύπια που σταματημό δεν έχουν, ατελείωτα φιλιά κάτω από έναστρες νύχτες, δύο καρδιές που χτυπούν στο κόκκινο, μάτια καρφωμένα...
Κάπου όμως ξεχάστηκαν, μπερδεύτηκαν παρασύρθηκαν!
Ο εγωισμός ήρθε και έμεινε! Πήρε κι αυτός μέρος στη μοιρασιά των ρόλων. Και, μάλιστα, τον πρωταγωνιστικό. Εισχώρησε βαθιά και κατόρθωσε με μαεστρία να θολώσει νου και καρδιά, κρατώντας τα ηνία.
Ένα πολύ ευαίσθητο βιβλίο γεμάτο επαφή και άγγιγμα, δάκρυα και μοναξιά! Με έναν όμορφο τρόπο και με μια καθαρή γραφή γνώρισα δύο ανθρώπους που, ενδεχόμενα, να τους έχω δει να παίζουν μαζί.
Δεν έχει όμως καμία σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι έζησαν έναν έρωτα σπουδαίο και ζηλευτό, έναν σπάνιο έρωτα, μια αγάπη από αυτές τις λίγες, εκείνες που ζούμε στον κινηματογράφο ή ακόμη και στα όνειρά μας.
Ο Κώστας Κρομμύδας κατάφερε και απογείωσε αυτήν τη σχέση στο μυαλό μου. Με οδήγησε μέσα από το βιβλίο του πάνω στη σκηνή και μου έδειξε τον κόσμο του! Μου μίλησε για "Νυφικά Κρεβάτια" και για "Γυάλινους Κόσμους", μου παρουσίασε τις "Ορνιθες" με οδηγό το "Λεωφορείο ο Πόθος".
Το "Μυρωδιά από σανίδι", μού έστρεψε το βλέμμα πάνω στη σκηνή και μου εξομολογήθηκε την κρυμμένη αλήθεια κοιτώντας με κατάματα! Τη δική μου αλήθεια!
Ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που, οφείλω να το πω αυτό, μου ζωγράφισε την καρδιά, τη μία και μοναδική, δύο ερωτευμένων ανθρώπων!
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Μ' αυτά τα υπέροχα λόγια από τη "Δωδέκατη νύχτα" του Σαίξπηρ, όπου τίθεται, εκτός των άλλων, το θέμα του έρωτα, θέλω να αρχίσω την άποψή μου, τη νύχτα που όλα επιτρέπονται...
Ο Νικόλας, κάπου εκεί στο 1940 και κάτι, γνωρίζει τη Λυδία και σφραγίζει την καρδιά του. Άνθρωπος λογικός, με ήπιες συμπεριφορές, καλός ηθοποιός, μένει ερωτευμένος μαζί της σε όλη του τη ζωή!
Η Λυδία, εκρηκτική, πολλές φορές με ασυμμάζευτο μυαλό και γεμάτη εγωισμό, εξαιρετική ηθοποιός, μένει ερωτευμένη μαζί του σε όλη της τη ζωή!
Κλείδωσαν για πάντα μέσα τους τον έρωτα κάνοντάς τον δικό τους. Δύο άνθρωποι ενωμένοι σε μια σχέση ζωής! Μια σχέση γεμάτη εκρήξεις, μια σχέση φλογερή και αιώνια!
Ο Κώστας Κρομμύδας, όπως όλοι ξέρουμε, εκτός από συγγραφέας είναι και ένας εξαίρετος ηθοποιός. Ποιος, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος για να μας ταξιδέψει σ' αυτόν τον υπέροχο κόσμο του;
Ταξίδια μέσα από κλειστά και ανοιχτά βλέφαρα, όνειρα άλλοτε μισοτελειωμένα και άλλοτε με το θαυμαστικό στο τέλος τους.
Δάκρυα παρασυρμένα μέσα από μια λαίλαπα καταστροφής, αγγίγματα και ερωτικές σμίξεις, μυρωδιές από σανίδια και ολόλαμπρες κατακόκκινες αυλαίες πάντα έτοιμες να υποκλιθούν μπροστά τους.
Δυνατά καρδιοχτύπια που σταματημό δεν έχουν, ατελείωτα φιλιά κάτω από έναστρες νύχτες, δύο καρδιές που χτυπούν στο κόκκινο, μάτια καρφωμένα...
Κάπου όμως ξεχάστηκαν, μπερδεύτηκαν παρασύρθηκαν!
Ο εγωισμός ήρθε και έμεινε! Πήρε κι αυτός μέρος στη μοιρασιά των ρόλων. Και, μάλιστα, τον πρωταγωνιστικό. Εισχώρησε βαθιά και κατόρθωσε με μαεστρία να θολώσει νου και καρδιά, κρατώντας τα ηνία.
Ένα πολύ ευαίσθητο βιβλίο γεμάτο επαφή και άγγιγμα, δάκρυα και μοναξιά! Με έναν όμορφο τρόπο και με μια καθαρή γραφή γνώρισα δύο ανθρώπους που, ενδεχόμενα, να τους έχω δει να παίζουν μαζί.
Δεν έχει όμως καμία σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι έζησαν έναν έρωτα σπουδαίο και ζηλευτό, έναν σπάνιο έρωτα, μια αγάπη από αυτές τις λίγες, εκείνες που ζούμε στον κινηματογράφο ή ακόμη και στα όνειρά μας.
Ο Κώστας Κρομμύδας κατάφερε και απογείωσε αυτήν τη σχέση στο μυαλό μου. Με οδήγησε μέσα από το βιβλίο του πάνω στη σκηνή και μου έδειξε τον κόσμο του! Μου μίλησε για "Νυφικά Κρεβάτια" και για "Γυάλινους Κόσμους", μου παρουσίασε τις "Ορνιθες" με οδηγό το "Λεωφορείο ο Πόθος".
Το "Μυρωδιά από σανίδι", μού έστρεψε το βλέμμα πάνω στη σκηνή και μου εξομολογήθηκε την κρυμμένη αλήθεια κοιτώντας με κατάματα! Τη δική μου αλήθεια!
Ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που, οφείλω να το πω αυτό, μου ζωγράφισε την καρδιά, τη μία και μοναδική, δύο ερωτευμένων ανθρώπων!
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου