Άνοιξη του 1909...
Ο έκπτωτος σουλτάνος, Αβδούλ Χαμίτ ο Β, εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει έγκλειστος σε μία εντυπωσιακή έπαυλη.Ο γιος του κηπουρού της έπαυλης, Λευτέρης, παρακολουθεί κρυφά τον σουλτάνο να αφηγείται τη ζωή του σε ένα μικρό κορίτσι,την Μίρζα, η οποία ήταν εξισλαμισμένη Εβραία. Από εκείνα τα παιδικά χρόνια την ερωτεύεται και δεν τη βγάζει από μέσα του ποτέ!
Όλα αυτά διαδραματίζονται στη συνοικία των Εξοχών. Εκεί μεγαλώνει, εκεί πουλάει εφημερίδες, μαθαίνει την κηπουρική και βιώνει τον κρυφό έρωτα του.
Εξιστορεί όλη την ζωή του, γέροντας πια, σε έναν νέο συγγραφέα,τον Ορέστη, ο οποίος φιλοδοξεί να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.
Ο Λευτέρης διηγείται όλα τα ιστορικά γεγονότα που έπληξαν τη Θεσσαλονίκη, όπως η μεγάλη φωτιά του 1917 και ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος. Ζωντανεύει τις παγωμένες μέρες και νύχτες που έζησε σαν στρατιώτης στην Ουκρανία, την φυγή του από τον στρατό και τη συνέχιση της ζωής του στην Μασσαλία, στο Παρίσι,στην Αμβέρσα και στον Πειραιά.
Ώσπου, με έντονη νοσταλγία διηγείται την επιστροφή του στην πόλη του και συγκεκριμένα στην συνοικία των Εξοχών.
Όλα, μα όλα, περιστρέφονται γύρω από τον έναν και μοναδικό έρωτά του για την Μίρζα! Ο κύριος άξονας της ζωής του ήταν αυτός!
Αναπολεί όλη τη ζωή του, αντιλαμβάνεται τις πράξεις εκείνες που θα ήταν σωστό και ηθικό να μην τις είχε κάνει, αλλά αναγνωρίζει ότι ο δρόμος που είχε επιλέξει ήταν μονόδρομος.
Πλούσιο λεξιλόγιο, χαρακτηριστικά και εύστοχα επίθετα,όμορφες παρομοιώσεις που πραγματικά δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα.
Η έρευνα του συγγραφέα πολύ μεγάλη για την ιστορία της πόλης, αλλά δοσμένη απλά και κατανοητά. Μπλεγμένη ταιριαστά μαζί με την μυθιστορία κι έτσι δεν κουράζει καθόλου. Με την μαγική πένα του με ταξίδεψε και έδωσε χρώμα σε συναισθήματα διάφορα και πολυσύνθετα που χρήζουν ανάλυσης σκύβοντας στον εσωτερικό μας κόσμο.
Η γλώσσα του τραγουδιστή και λυρική, η γραφή του καθαρά ελληνική. Δίνει λόγο στον Λευτέρη κι έτσι καταφέρνει να μου δείξει την άλλη πλευρά του, τη μοναχική, την πληγωμένη, γιατί η αλήθεια είναι πως δεν ήταν κι απ τους καλύτερους ανθρώπους!
Αναγνώρισα στο πρόσωπό του έναν εγωιστή και καιροσκόπο άνθρωπο ενώ παράλληλα στενοχωρήθηκα όταν αντιλήφθηκα την αιτία της ψυχικής απογύμνωσής του, της μοναξιάς του.
Ένας καταδικασμένος έρωτας στην ανυπαρξία!
Ενας ήρωας ζωντανός, αληθινός, καθημερινός και όχι χάρτινος.
Με κάλεσε σε μία μεγάλη βόλτα περπατώντας δίπλα του, δείχνοντάς μου την αλήθεια του, μία αλήθεια που τον πόνεσε και τον οδήγησε σε αγκάθια.
Έντονο το συναίσθημά του σε όλες τις πτυχές της ζωής του,ακόμη και σε μέρες που η επιβίωση ήταν δύσκολη έως ακατόρθωτη και η μόνη έννοια του θα έπρεπε να ήταν το φαγητό!
Με ξενάγησε σε μία Θεσσαλονίκη άγνωστη γεμάτη από πολλές εθνικότητες, πολυπολιτισμική, φτωχική και πεινασμένη, αλλά με αρώματα που δεν τα ξέχασε όσα χρόνια έλειπε.
Μού αφηγήθηκε τη λαχτάρα και την επιμονή του να γίνει πλούσιος,την ερωτική του ζωή και όλες εκείνες τις στιγμές που σταμάτησαν μέσα του και δημιούργησαν έναν άνθρωπο που πούλησε την ψυχή του στον διάβολο!
Η μοναξιά τον συντρόφευε μόνιμα!
Βίωνε μία συνεχόμενη απόρριψη μέσα του σε όλα τα γεγονότα. Αντιδρούσε σπασμωδικά και έπραττε αυτό που ήξερε καλά να κάνει! Να φεύγει ...
Έφευγε, αφήνοντας πίσω του πληγωμένες ψυχές που τον αγάπησαν και παραδόθηκαν σε αυτόν. Μεταμορφώθηκε σ' έναν πέτρινο Λευτέρη εγκαταλείποντας πάντα τις μάχες και ψάχνοντας να ελευθερωθεί. Ένα διαρκές κυνηγητό του εαυτού του, ένα διαρκές ψάξιμο μιας άλλης ζωής, καταδικάζοντας την ύπαρξή του να τριγυρνάει μοναχός, με τα όνειρά του να τον ακολουθούν!
Ένας μοναχικός άνθρωπος, ρυθμισμένος σε 'κείνο το παλιό του όνειρο, να πλουτίσει και να γίνει αντάξιος της αγαπημένης του και νοικοκύρης της συνοικίας των Εξοχών και να γεράσει μαζί της διπλα σε αποξηραμένα άνθη, δαντέλες και γαλλικά μυθιστορήματα!
Μηνύματα ζωής από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία μέσα από έναν αντιπαθητικό ήρωα.
Ο συγγραφέας, Ισίδωρος Ζουργός μού έδειξε κατάματα ότι δεν είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε τι κρύβεται στ' αλήθεια βαθιά μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ζωγράφισε με γλαφυρό τρόπο μία ζωή αποτυχημένη, με δάκρυα πίσω από κλειστές πόρτες και σφραγιστά παραθύρια, μία ζωή μοναχική γεμάτη πληγές!
Μια γλυκιά μελαγχολία κατέκλυσε όλο μου το είναι.
Ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη μου χαράκτηκε για τον Λευτέρη και την Μίρζα, για τη ζωή και την αγάπη τους, για ότι ζήσανε και δεν ξεχάσανε ποτέ!
Ένα υπέροχο ταξίδι στο πέρασμα των χρόνων!
Συγχαρητήρια!
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Ο έκπτωτος σουλτάνος, Αβδούλ Χαμίτ ο Β, εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει έγκλειστος σε μία εντυπωσιακή έπαυλη.Ο γιος του κηπουρού της έπαυλης, Λευτέρης, παρακολουθεί κρυφά τον σουλτάνο να αφηγείται τη ζωή του σε ένα μικρό κορίτσι,την Μίρζα, η οποία ήταν εξισλαμισμένη Εβραία. Από εκείνα τα παιδικά χρόνια την ερωτεύεται και δεν τη βγάζει από μέσα του ποτέ!
Όλα αυτά διαδραματίζονται στη συνοικία των Εξοχών. Εκεί μεγαλώνει, εκεί πουλάει εφημερίδες, μαθαίνει την κηπουρική και βιώνει τον κρυφό έρωτα του.
Εξιστορεί όλη την ζωή του, γέροντας πια, σε έναν νέο συγγραφέα,τον Ορέστη, ο οποίος φιλοδοξεί να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο.
Ο Λευτέρης διηγείται όλα τα ιστορικά γεγονότα που έπληξαν τη Θεσσαλονίκη, όπως η μεγάλη φωτιά του 1917 και ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος. Ζωντανεύει τις παγωμένες μέρες και νύχτες που έζησε σαν στρατιώτης στην Ουκρανία, την φυγή του από τον στρατό και τη συνέχιση της ζωής του στην Μασσαλία, στο Παρίσι,στην Αμβέρσα και στον Πειραιά.
Ώσπου, με έντονη νοσταλγία διηγείται την επιστροφή του στην πόλη του και συγκεκριμένα στην συνοικία των Εξοχών.
Όλα, μα όλα, περιστρέφονται γύρω από τον έναν και μοναδικό έρωτά του για την Μίρζα! Ο κύριος άξονας της ζωής του ήταν αυτός!
Αναπολεί όλη τη ζωή του, αντιλαμβάνεται τις πράξεις εκείνες που θα ήταν σωστό και ηθικό να μην τις είχε κάνει, αλλά αναγνωρίζει ότι ο δρόμος που είχε επιλέξει ήταν μονόδρομος.
Πλούσιο λεξιλόγιο, χαρακτηριστικά και εύστοχα επίθετα,όμορφες παρομοιώσεις που πραγματικά δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα.
Η έρευνα του συγγραφέα πολύ μεγάλη για την ιστορία της πόλης, αλλά δοσμένη απλά και κατανοητά. Μπλεγμένη ταιριαστά μαζί με την μυθιστορία κι έτσι δεν κουράζει καθόλου. Με την μαγική πένα του με ταξίδεψε και έδωσε χρώμα σε συναισθήματα διάφορα και πολυσύνθετα που χρήζουν ανάλυσης σκύβοντας στον εσωτερικό μας κόσμο.
Η γλώσσα του τραγουδιστή και λυρική, η γραφή του καθαρά ελληνική. Δίνει λόγο στον Λευτέρη κι έτσι καταφέρνει να μου δείξει την άλλη πλευρά του, τη μοναχική, την πληγωμένη, γιατί η αλήθεια είναι πως δεν ήταν κι απ τους καλύτερους ανθρώπους!
Αναγνώρισα στο πρόσωπό του έναν εγωιστή και καιροσκόπο άνθρωπο ενώ παράλληλα στενοχωρήθηκα όταν αντιλήφθηκα την αιτία της ψυχικής απογύμνωσής του, της μοναξιάς του.
Ένας καταδικασμένος έρωτας στην ανυπαρξία!
Ενας ήρωας ζωντανός, αληθινός, καθημερινός και όχι χάρτινος.
Με κάλεσε σε μία μεγάλη βόλτα περπατώντας δίπλα του, δείχνοντάς μου την αλήθεια του, μία αλήθεια που τον πόνεσε και τον οδήγησε σε αγκάθια.
Έντονο το συναίσθημά του σε όλες τις πτυχές της ζωής του,ακόμη και σε μέρες που η επιβίωση ήταν δύσκολη έως ακατόρθωτη και η μόνη έννοια του θα έπρεπε να ήταν το φαγητό!
Με ξενάγησε σε μία Θεσσαλονίκη άγνωστη γεμάτη από πολλές εθνικότητες, πολυπολιτισμική, φτωχική και πεινασμένη, αλλά με αρώματα που δεν τα ξέχασε όσα χρόνια έλειπε.
Μού αφηγήθηκε τη λαχτάρα και την επιμονή του να γίνει πλούσιος,την ερωτική του ζωή και όλες εκείνες τις στιγμές που σταμάτησαν μέσα του και δημιούργησαν έναν άνθρωπο που πούλησε την ψυχή του στον διάβολο!
Η μοναξιά τον συντρόφευε μόνιμα!
Βίωνε μία συνεχόμενη απόρριψη μέσα του σε όλα τα γεγονότα. Αντιδρούσε σπασμωδικά και έπραττε αυτό που ήξερε καλά να κάνει! Να φεύγει ...
Έφευγε, αφήνοντας πίσω του πληγωμένες ψυχές που τον αγάπησαν και παραδόθηκαν σε αυτόν. Μεταμορφώθηκε σ' έναν πέτρινο Λευτέρη εγκαταλείποντας πάντα τις μάχες και ψάχνοντας να ελευθερωθεί. Ένα διαρκές κυνηγητό του εαυτού του, ένα διαρκές ψάξιμο μιας άλλης ζωής, καταδικάζοντας την ύπαρξή του να τριγυρνάει μοναχός, με τα όνειρά του να τον ακολουθούν!
Ένας μοναχικός άνθρωπος, ρυθμισμένος σε 'κείνο το παλιό του όνειρο, να πλουτίσει και να γίνει αντάξιος της αγαπημένης του και νοικοκύρης της συνοικίας των Εξοχών και να γεράσει μαζί της διπλα σε αποξηραμένα άνθη, δαντέλες και γαλλικά μυθιστορήματα!
Μηνύματα ζωής από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία μέσα από έναν αντιπαθητικό ήρωα.
Ο συγγραφέας, Ισίδωρος Ζουργός μού έδειξε κατάματα ότι δεν είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε τι κρύβεται στ' αλήθεια βαθιά μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ζωγράφισε με γλαφυρό τρόπο μία ζωή αποτυχημένη, με δάκρυα πίσω από κλειστές πόρτες και σφραγιστά παραθύρια, μία ζωή μοναχική γεμάτη πληγές!
Μια γλυκιά μελαγχολία κατέκλυσε όλο μου το είναι.
Ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη μου χαράκτηκε για τον Λευτέρη και την Μίρζα, για τη ζωή και την αγάπη τους, για ότι ζήσανε και δεν ξεχάσανε ποτέ!
Ένα υπέροχο ταξίδι στο πέρασμα των χρόνων!
Συγχαρητήρια!
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου