Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΤΟΝΙΑ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

Σκαλίζοντας τις αναμνήσεις της, η Έλσα θυμάται, ότι πάντα ήταν δίπλα της ο Ραφαήλ, ο παιδικός αγαπημένος της φίλος.
Η Έλσα, ένα μικρό κοριτσάκι που κακοποιείται από τον πατέρα της και τα αδέρφια της, συναντά για πρώτη φορά τον Ραφαήλ στο σχολείο. Με αυτό το αγόρι που ήταν, επίσης, ταλαιπωρημένο από τη μοίρα, δέθηκαν για πάντα με τα δεσμά της φιλίας.
Ο Ραφαήλ την αγαπούσε από τότε, και με αυτή την αγάπη πορεύτηκε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.Την αγάπησε με ένταση, πάθος και αφοσίωση, συναισθήματα που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ.
"Για πάντα! "
Αυτή ήταν η μυστική τους πρόταση, ο δικός τους σύνδεσμος επικοινωνίας.
Μεγάλωναν μαζί και τα όνειρά τους είχαν πολλά κοινά σημεία. Ώσπου, άρχισαν σιγά-σιγά, με το πέρασμα του χρόνου, τα όνειρα αυτά να αποκτούν υπόσταση.
Αναλώθηκαν και οι δύο σε διάφορες αγκαλιές, αλλά η φιλία τους κρατούσε την πρωτοκαθεδρία στην καρδιά τους.
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα της Τονια Κοντοπουλου, με ξάφνιασε. Γνωρίζοντάς την μέσα από το διαδίκτυο σαν ένα πολύ ευγενικό άνθρωπο, με ξάφνιασε ευχάριστα, γιατί δεν γνώριζα αυτή την ιδιότητά της.
Το βιβλίο της, λοιπόν, πραγματεύεται δύο θέματα γνωστά και συνηθισμένα σε εμάς τους αναγνώστες. Τον έρωτα και τη φιλία!
Όμως, μέσα από αυτά τα δύο παιδιά, μας συστήνει τον έρωτα που ξεκινά από μια αγνή και άδολη παιδική φιλία. Διανύουμε μαζί με τους ήρωές της αρκετά χρόνια, ώστε αντιλαμβανόμαστε πως ο έρωτας και, μάλιστα, ο ανεκπλήρωτος, ο μονομερής, μετατρέπεται σε μια απόλυτη και βαθιά αγάπη.
Μέσα από τη φιλία τους γεννιέται ο ένας και μοναδικός έρωτας της ψυχής. Γιατί, ας μην ξεχνάμε πως, και η φιλία είναι μια μορφή έρωτα, από τις δυνατότερες, θα έλεγα.
Η συγγραφέας με την ιστορία της αλλά και την παραστατική της γραφή μού δημιούργησε άπειρες εικόνες και σε κάποιες, ειδικά, ένιωσα ότι ήμουν κι εγώ παρούσα εκεί, δίπλα στους ήρωές της. Θέλησα, απελπιστικά, μερικές φορές, να πάρω μέρος, δείχνοντας την προσωπική μου επιλογή και κατεύθυνση.
Το κομμάτι της γονεϊκής κακοποίησης είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Ο πατέρας-τέρας γρονθοκοπεί τη μικρή του κόρη δίχως ενδοιασμούς έχοντας δίπλα του την αμίλητη φιγούρα της μάνας που δε θέλει ή δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την τραγωδία.
Γιατί, για τραγωδία πρόκειται, όταν λαμβάνουν χώρα τέτοιες ακατονόμαστες συμπεριφορές μέχρι και σήμερα.
Θα ήθελα, λοιπόν, ορμόμενη από το βιβλίο αυτό, να παρακινήσω όλους εμάς που γυρνάμε το κεφάλι και κλείνουμε τα αυτιά μας, όταν μικρά παιδιά ουρλιάζουν και με βουβά βλέμματα μας καλούν προς βοήθεια, να μην τα αγνοούμε!
Τόνια μου, το βιβλίο σου με συγκίνησε και μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μου με όλα τα γεγονότα που διαδραματίζονται μέσα σε αυτό. Αγάπησα τη συμπεριφορά του Ραφαήλ ιδιαίτερα, και έπιασα τον εαυτό μου να προσδοκά τέτοιες ανάλογες "αντρίκιες" συμπεριφορές και αντιδράσεις από πολλούς "λεγόμενους άντρες".
Η φροντίδα, το νοιάξιμο και η ασφάλεια, προσωπικά μιλώντας πάντα, πιστεύω ότι είναι τα ζητούμενα του γυναικείου φύλου.
Σου εύχομαι καλή αρχή και καλώς ήρθες στον υπέροχο ονειρικό κόσμο του βιβλίου!
Μπράβο!


Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου