Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΛΕΝΑ ΦΕΡΡΑΝΤΕ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Η "υπέροχη φίλη μου" είναι το πρώτο βιβλίο της "Τετραλογίας της Νάπολης".
Η Έλενα, η αφηγήτρια του βιβλίου αυτού, είναι φίλη με τη Λίλα και μας εξιστορεί τα πρώτα χρόνια τους μέχρι και την ενηλικίωση τους, περίπου.
Είναι ένα κορίτσι φτωχό αλλά πολύ συγκεντρωμένο στο στόχο του ο οποίος δεν είναι άλλος από το να σπουδάσει. Οι γονείς της, κάνουν ότι μπορούν οικονομικά, έστω και με δυσκολία, για να πληρώνουν τις σπουδές της.
Η Λίλα από την άλλη, είναι ένα ευφυέστατο πλάσμα, ατίθασο, γεμάτο οξυδέρκεια που διαβάζει μόνη της γιατί οι γονείς της δεν την έστειλαν στο γυμνάσιο.
Τα χρόνια περνούν, οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη, τα κορίτσια μεγαλώνουν, δημιουργούν παρέες, φλερτάρουν, ζουν καλοκαιρινούς έρωτες, πηγαίνουν βόλτα στη Νάπολη και παίρνουν κι εμάς παρέα τους, μας βάζουν στην καθημερινότητά τους.
Η παιδική φιλία, όπως όλοι ξέρουμε, είναι πολύ βασική για την εξέλιξη του ανθρώπου ως μέλος της κοινωνίας γιατί μέσα από αυτήν το κάθε παιδί αντιλαμβάνεται τη διαφορετικότητα, μαθαίνει να την αποδέχεται και να ζει μαζί με αυτήν.
Στο βιβλίο αυτό, η Έλενα και η Λίλα είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες κι όμως τα καταφέρνουν. Ο ανταγωνισμός τους κάποιες φορές είναι ορατός μα ξέρουν καλά και τον κρύβουν.
Το σκηνικό είναι μια φτωχική συνοικία της Νάπολης με την ιδιαίτερη γλώσσα, τις φωνές, τις έντονες χειρονομίες και την αδιάκριτη συμπεριφορά των κατοίκων της.
Η ενηλικίωση έρχεται και προσπαθούν η κάθε μία από την πλευρά τους να απαρνηθούν όλα τα πρέπει της κοινωνίας τους και γενικά τα τοπικά έθιμά της.
Η σχέση των δύο φίλων, μια σχέση αγάπης και ζήλιας, ανάγκης και απόρριψης, δεν είναι μια ασυνήθιστη σχέση. Τα νεαρά κορίτσια και στα χρόνια μας ακόμη, νιώθουν ένα δυνατό συναίσθημα για την αγαπημένη τους φίλη αλλά κάποιες φορές διανύουν έναν δρόμο με απίστευτη ταχύτητα προκειμένου να την περάσουν και να προηγηθούν.
Οι ήρωες είναι γρήγοροι στο λόγο, στην σκέψη και στην πράξη, με αρχηγούς τα αγόρια της παρέας. Ελκυστικοί, εγωιστές και με δυνατές φωνές και έντονες κινήσεις ολόκληρου του σώματός τους, γνήσια αρσενικά της Νάπολης. Μαλώνουν, φωνάζουν και συχνά πιάνονται στα χέρια για τα μάτια μιας κοπελιάς μέχρι την τελική πτώση. Πιστόλια εμφανίζονται με εξαιρετική ταχύτητα και με την ίδια ταχύτητα εξαφανίζονται.
Μια νοσταλγία με πήγε πίσω, στα δικά μου νεανικά χρόνια, στους φίλους μου, στην οικογένεια μου και σε εκείνη την καθημερινότητά που μπορεί τότε να μου φαινόταν ασήμαντη, αλλά στο βάθος του χρόνου, με στιγμάτισε .
Για την Έλενα Φερράντε δεν γνωρίζουμε τίποτα, είναι ένα σκέτο όνομα, ένα ψευδώνυμο. Δεν έχει όμως καμία σημασία! Ίσως, αν την γνωρίζαμε, να ικανοποιούσαμε απλώς την περιέργειά μας και τίποτα άλλο. Η συγγραφέας λοιπόν, αφιέρωσε το βιβλίο αυτό στη γυναίκα και συγκεκριμένα στη γυναικεία φιλία. Έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στον έρωτα σε όλες τις μορφές του με αποτέλεσμα να υπάρχει αλλαγή στις προσωπικότητες όλων των ηρώων.
Με την εξαιρετική γραφή της μου μετέφερε τον ναπολιτάνικο ρυθμό και την ζωντάνια του. Τραγούδησα και χόρεψα μαζί τους, περπάτησα στα στενά της φτωχογειτονιάς τους αλλά και μέσα στην μεγάλη εκείνη πόλη, την ακριβοθώρητη Νάπολη. Είδα τις διαφορές τους, ώσπου έφτασα στο φινάλε για να κρίνω πια ξεκάθαρα μέσα μου αυτές τις δύο φίλες ανεπηρέαστα.
Το φινάλε καθοριστικό αλλά και συνάμα αναπάντεχο, σηματοδοτεί τη σχέση όλων τους. Ευτυχώς, κρατάω στα χέρια μου όλη την τετραλογία γιατί τα κορίτσια περιμένουν να μου πουν τη συνέχεια!
Από τα καλύτερα που διάβασα εφέτος!

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.